Het heeft 10 jaar geduurd voordat Andrea Bocelli afgelopen weekend een eenmalig optreden gaf in Nederland. Vooraf had ik toegangstickets besteld maar door omstandigheden had ik er één over. Daarom probeerde ik dit ticket op het laatste moment nog via internet te verkopen. Maar met een “hardcopyticket” is dat veel lastiger dan met een digitaal e-ticket. Levering en betaling van het ticket stuiten direct op afhakende kopers. Je zou kort vóór het concert iets kunnen afspreken met de koper. Maar het kan dan voor jezelf weer ongemakkelijk zijn om tijdens het concert naast een koper te zitten waarmee je kort daarvoor “zaken” hebt moeten doen. Het is een mooi voorbeeld van hoe de digitalisering in onze samenleving heeft toegeslagen.

E-tickets dus tegenwoordig!

De digitalisering heeft grote voordelen. Maar een groot nadeel van de digitalisering is dat informatie razendsnel en in grote hoeveelheden via e-mail en internet gaat en in verkeerde handen kan komen. Elke Europese lidstaat heeft tot op heden zijn eigen privacywet om dat te beschermen. Zo kennen we in Nederland sinds 2001 de Wet Bescherming Persoonsgegevens. Om alle onderlinge verschillen gelijk te trekken heeft de Europese Unie in mei 2016 een algemene verordening opgesteld. Deze verordening treedt op 18 mei 2018 in werking en is dan de enige privacyregeling voor de hele Europese Unie. Nederland kende al de Wet Meldplicht Datalekken die in grote lijnen overeenkomt met de nieuwe Europese verordening. Maar op die datum krijgt Nederland formeel ook een nieuwe toezichthoudende Autoriteit Persoonsgegevens (AP). Het College Bescherming Persoonsgegevens werd al eerder omgedoopt in Autoriteit Persoonsgegevens. De Autoriteit Persoonsgegevens zal gaan waken over de veilige verwerking van persoonsgegevens door bedrijven en organisaties. Onder verwerking wordt verstaan: verzamelen, vastleggen ordenen, structureren, opslaan, bijwerken, wijzigen, opvragen, raadplegen, gebruiken, verstrekken, verspreiden, aligneren of combineren, afschermen maar ook wissen of vernietigen.

Persoonsgegevens en bijzondere persoonsgegevens

Persoonsgegevens zijn alle gegevens waaruit iemands identiteit blijkt of kan blijken. Onrechtmatig gebruik van persoonsgegevens kan iemands privacy aantasten. Voorbeelden daarvan zijn e-mailadressen, ID-nummers en IP-adressen. Deze gegevens mag een bedrijf verwerken mits deze (onder andere) noodzakelijk zijn voor de dienstverlening. Een belangrijke regel is dat de verwerker zo min mogelijk gegevens moet opvragen en bewaren.

Bijzondere persoonsgegevens zeggen iets over speciale eigenschappen van de betreffende persoon. Denk daarbij aan gegevens over ras, afkomst, religie, lidmaatschappen, seksuele geaardheid, gezondheid, etcetera, maar ook het burgerservicenummer, je vingerafdruk en je pasfoto. Dit soort gegevens mogen niet worden opgeslagen tenzij het écht noodzakelijk is, bijvoorbeeld vanwege: de dienstverlening, een wettelijk verplichting, of in het algemeen belang. Als dat niet het geval is dan moet de betreffende persoon hier eerst in alle vrijheid toestemming voor hebben gegeven. Sommige instanties (o.a. overheid, werkgevers, artsen banken, notarissen, en Holland Casino(!) mogen een kopie van uw paspoort vragen maar de meeste andere (bijvoorbeeld hotels en telecomaanbieders) mogen dat niet. Zo mag een hotel slechts inzage vragen en enkele gegevens noteren, zoals type ID, naam, beroep, woonplaats, aankomst en vertrekdatum. Scherm altijd uw pasfoto, burgerservicenummer en handtekening af! Er zijn speciale afschermhoesjes (o.a. bij ANWB) voor.
Genoeg over datalekken en gegevensbescherming. Terwijl iedereen zijn best doet kunnen we ons met elkaar afvragen waarom het regeerakkoord en de miljoenennota nog steeds te vroeg uitlekken?

PS: er waren nog slechts enkele lege “hardcopy”-zitplaatsen in een uitverkocht Ziggodome!

 

Jaarlijks trekken meer dan een miljoen gnoes uit de Serengeti Nationaal Park in Tanzania naar een voedselrijker gebied elders. De gnoes stuwen samen bij de kolkende Mara rivier en raken allen opgewonden waardoor ze samen een oorverdovend onrustig geloei voortbrengen en elkaar in de rivier duwen. Velen raken gewond en worden vervolgens met genoegen verorberd door de hongerige krokodillen, leeuwen of hyena’s. Deze trek wordt ingezet door een aantal leiders in de groep. Zij bepalen wanneer de trek begint. De rest volgt blindelings zonder de risico’s in te schatten.

Youp van ‘t Hek

Mensen vertonen hetzelfde kuddegedrag. Als Youp van ’t Hek vindt dat je een lul bent als je Buckler drinkt dan haalt niemand het meer in zijn hoofd om daar nog één slok van te nemen. Studenten uit deze regio willen het liefst in Amsterdam studeren en krom liggen voor een piepkleine peperdure kamer. Zo horen we er gevoelsmatig helemaal bij. Het voelt veilig en geborgen. De bekende tv-persoonlijkheid/historicus Maarten Van Rossum wordt recalcitrant gedrag verweten. Zelf vindt hij de meeste mensen eerder dom en verwijt hen kuddegedrag. Hij meent achteraf meestal ook gelijk te hebben. Of dat werkelijk zo is, dat laat ik in het midden. Duidelijk is wel dat afwijkend gedrag of een andere mening vaak niet wordt getolereerd en een negatieve weerklank heeft. Mensen denken dat de groep de juiste beslissing maakt. Maar dit gedrag kan dramatische gevolgen hebben. Kijk nog maar eens naar de recente huizencrisis. Als iedereen een huis kan kopen, waarom zou je dat zelf dan ook niet doen?

Zeepbellen

De beleggingszeepbel door IT-bedrijven eind jaren ’90 is ook zo een mooi voorbeeld. Als je buurman in negen maanden tijd 100% rendement maakt op een IT-belegging (vaak ook nog met geleend geld!) dan ben je toch wel een sukkel met je saaie spaarrekening. De verleiding wordt dan wel héél groot om niet meer rationeel na te denken. Je wilt deze “speed”-boot niet graag missen. De beleggingskudde slaat op hol en is niet meer te stoppen. Maar in werkelijkheid hadden deze IT-bedrijven niet eens een gezond bedrijfsplan en maakten nauwelijks tot geen winst. Uiteindelijk knapte de zeepbel en wilde iedereen van zijn aandelen af. Je werd vervolgens voor gek verklaard als je nog in aandelen belegde. Het kwaad geschiedde met vele slachtoffers tot gevolg.

Space Shuttle ramp

De Space Shuttle Challenger is in 1986, (deels) door groepsdenken, 73 seconden na de lancering, verongelukt. Zeven astronauten lieten het leven door een lekkende rubberen ring! Hierdoor kwamen er gassen vrij en dat leidde tot het te snel verbranden van de brandstof en uit elkaar spatten van het ruimteveer. Er was slechts één ingenieur die meermalen had aangegeven dat koude weersomstandigheden effect zouden hebben op de rubber ring. Toch besloot de groep “ruimtevaartdeskundigen” om de lancering door te laten gaan. Ze vonden de unanieme meerderheid van stemmen belangrijker dan de meermalige waarschuwing van één ingenieur.

Hoewel het soms verstandig kan zijn om intuïtief een groep te volgen is mijn advies om eerder op je nuchtere verstand te vertrouwen. Zelf draag je ook de gevolgen.

 

Eerder heb ik al geschreven over de Hertog van Alva die, ondanks groot verzet, in ons land in 1569 de tiende penning als belastingmaatregel invoerde. De hertog was niet geliefd en zijn straffen waren meedogenloos. Zo liet hij gevangengenomen geuzen bij laag water vastbinden aan de aanmeerpalen in onze Hollandse wateren. Door het langzaam opkomende water stierven de geuzen een brute, niet te benijden, verdrinkingsdood.

De aanmeerpalen waren in de regel zwart geteerd met een witte kop. Ze vertoonden daarmee een opmerkelijk gelijkenis met de kleding van Alva. Die was ook vaak zwart gekleed en droeg een witte kraag. Met enige fantasie gooiden de geuzen daarom hun afmeertouw maar al te graag om deze aanmeerpalen. Het duurde niet lang meer of deze aanmeerpalen werden om die twee redenen in de loop der tijd vernoemd naar Le Duc d’Albe, ofwel vrij vertaalt: Dukdalf.

Schilder Koekoek

In het scheepvaartmuseum hangt een schilderij van de schilder Koekoek. Daarin wordt een vrachtschip afgebeeld dat een haven probeert uit te zeilen. De schipper heeft een probleem. Het schip wordt tegen het havenhoofd gedrukt en er staat een stevige wind. Een paar ingehuurde werklui brengen met een roeiboot een lange lijn aan rond een dukdalf die wat verder van de oever staat. Door op het dek aan de lijn te gaan hangen, trekken ze het schip vrij. Op deze manier komt het schip uiteindelijk in open water en raakt het niet aan lager wal.

Lager wal

De lager wal is namelijk de wal waar de wind op staat. Als je eenmaal aan lager wal bent beland met je zeilschip, dan is het heel moeilijk om er zonder schade en hulp van derden van af te komen. Soms kom je er door omstandigheden. Denk aan de harde tegenwind in de kredietcrisis. Maar het kan ook veroorzaakt worden door een gebrek aan stuurmanskunst.

Wat voor een zeilschip geldt, is ook van toepassing op de financiële huishouding van elk bedrijf en gezin. Als je financieel in de knel komt wordt het heel moeilijk om daaruit weg te komen en zal hulp onvermijdelijk zijn. Uitstel van betaling, regelingen met schuldeisers, beslaglegging, ze kosten veel tijd en kunnen beter voorkomen worden door tijdig de juiste maatregelen te nemen.

Het is dus van groot belang om nu en in de toekomst niet aan lager wal te raken met je financiën. Ook nu het weer beter gaat met onze economie moet iedereen daarvan doordrongen blijven. Bij Kromhout willen dit met onze pro-actieve advieshouding zoveel mogelijk voorkomen. Niemand schiet er namelijk iets mee op. Ook wij hebben er niets aan en willen zeker niet worden geïdentificeerd met de brute hertog van Alva. Naast ons kantoor staan diverse dukdalven in de Ringvaart voor de Lisserbrug. Ze doen daar nog steeds hun dienst, net als wij.

Misschien gaat iedereen de dukdalven vanaf nu iets anders bekijken en bedenken dat je, met goede adviezen, op koers en met de wind in de zeilen langer op open vaarwater zal blijven.

 

De Bijbelse uitspraak “Een goede vrouw, wie zal haar vinden” lijkt ook bijna van toepassing op adviseurs en accountants. Het accountantsberoep behoort tot de top 10 van meest gezochte beroepen en is zeer gewild, in alle opzichten. Met de advocaat, piloot, chirurg en architect spreken ze tot de verbeelding. Verschil met de andere genoemde beroepsgroepen is dat er héél véél vraag is naar goede accountants. Ze zijn moeilijk te vinden. Daarmee zijn de verdiensten goed en dat blijft weer niet onopgemerkt bij administratie- en boekhoudkantoren.

Zo waren er in 2016 bijvoorbeeld 81 meldingen van onrechtmatig gebruik van de titel accountant door boekhoud- en administratiekantoren. Zelfs kantoren welke de Engelse term “accounting” en “accountancy” gebruiken bij hun dienstverlening (op bijvoorbeeld op hun website of briefpapier) zijn in overtreding. Ze riskeren daarmee een flinke boete. De titel is écht alleen voorbehouden aan personen die staan ingeschreven in accountantsregister van de NBA.

Mijn beroepsgroepen

Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor de leden van mijn eigen beroepsgroepen: het Register voor Belastingadviseurs (RB) en de Federatie van Financieel Planners (FFP). Het gebruik van de titels RB en FFP is voorbehouden aan, in het RB en FFP-register ingeschreven personen die daarvoor een jarenlange zware (avond-)studie hebben gevolgd en over voldoende praktijkervaring beschikken. De titels RB en FFP staan voor vakbekwaamheid en actuele vakkennis. De actualiteit wordt gewaarborgd met verplichte permanente educatie. Als je daar niet aan voldoet riskeer je uitschrijving uit de registers. Met een tuchtrechtelijke klachtenprocedure binnen het RB en FFP kunnen foute adviseurs tot de orde worden geroepen of hun titel kwijtraken. Goede adviseurs vind je dus in beroepsregisters!

De DGA

Hoe belangrijk actuele kennis en vakbewaamheid is werd pas pijnlijk duidelijk bij afschaffing van het pensioen in eigen beheer voor directeuren groot aandeelhouders (DGA’s). Staatsecretaris Wiebes is daarmee al geruime tijd bezig. Het zorgt voor veel opwaaiend stof in de advieswereld. Er is nu een deadline gesteld aan deze DGA’s. Zij moeten vóór 1 juli 2017 de verdere pensioenopbouw hebben stopgezet met een zogenaamde beëindigingsovereenkomst. Als een DGA daarna nog pensioen in eigen beheer opbouwt staat daar een flinke sanctie op. Inmiddels is het nu dus twee voor twaalf maar het schijnt dat een derde van alle “adviseurs” van de DGA’s niet eens weet dat het pensioen in eigen beheer eindigt. Er wordt om die reden gepleit voor uitstel van invoering van de nieuwe pensioenregelgeving.

Onder welke steen?

Als ik dit soort berichten lees dan vraag ik me als RB- en FFP-adviseur af onder welke steen deze concollega’s van mij het aflopen jaar hebben geleefd. Ze moeten zich schamen om zich adviseur te noemen. Wiebes maakte gelijk korte metten met deze beroepsklagers. Er is tijd genoeg geweest en nu is het welletjes. En terecht.
Wel vind ik dat Wiebes veel te makkelijk praat over de juridische gevolgen voor bijvoorbeeld de partners van de DGA bij de beëindiging van het pensioen. Daarover zijn nog veel vragen onbeantwoord. De DGA mag zijn gevonden goede vrouw door Wiebes niet verliezen.

 

Ad Melkert, onze oud-minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid creëerde in 1994 een regeling waarbij personen, met een grote afstand op de arbeidsmarkt, via gesubsidieerde arbeid werkervaring konden opdoen. De banen mochten alleen worden gecreëerd in sectoren waar geen marktwerking was, zoals bijvoorbeeld een stadswacht, conciërge of thuiszorgmedewerker. Die mensen moesten met hun opgedane werkervaring gaan doorstromen naar gewone banen.

Indertijd zaten wij tijdens een personeelsavond van ons kantoor in een theaterrestaurant. Het was een gezellige boel en er gebeurde van alles wat in een gewoon restaurant niet voor mogelijk is te houden. Zo struikelden de obers regelmatig met hun dienblad vol glazen en zorgden daarmee voor een enorme chaos. Ja wie gaat dit nu opruimen? De “gastvrouw” van het restaurant (welke ook in het theatercomplot zat) was lekker ad rem en arrogant, ze reageerde denigrerend: “Ohh, dat ruimen onze Melkertmeisjes wel even op”. Het was alles bij elkaar een hilarische avond maar feitelijk een parodie op de waanzin in ons land.
Ik denk er nog wel eens aan terug als ik een ondernemer adviseer over de aanschaf van een machine. Vreemd zou je zeggen. Wat heeft dit nu met elkaar te maken? Welnu, onze regering probeert nog steeds met man en macht iedereen aan het werk te krijgen, ook de minder en ongeschoolde mensen. Maar feitelijk is er sprake van concurrentievervalsing tussen mens en machine.

Kapitaal en arbeid

Een ondernemer kan bij de aanschaf van een machine gebruik maken van investeringsaftrek en krijgt soms ook nog specifieke subsidies. Deze machines nemen vaak het eenvoudige routinewerk van werknemers over. Werknemers worden hierdoor ineens overbodig. En geloof mij, de meeste ondernemers vinden het héél vervelend om personeel te ontslaan.

Een ondernemer die er echter voor kiest om een werknemer in dienst te nemen moet zich echter wel drie keer bedenken. Immers als je een werknemer in dienst neemt dan zijn hierover hoge sociale lasten verschuldigd. Bijvoorbeeld werkloosheids- en arbeidsongeschiktheidspremies om werkloze en zieke arbeiders een uitkering te kunnen verschaffen. Als het werk afneemt komt een ondernemer ook nog moeilijk van zijn personeel af.

Het zou toch veel logischer zijn om investeringssubsidies verder te beperken, sociale lasten te verminderen en ontslagregels te versoepelen. Zo blijven in ons land echte banen voor ondernemers betaalbaarder en op een natuurlijke wijze langer behouden. Ik ben zeker voorstander van innovatie maar de keuze voor een ondernemer tussen een nieuwe werknemer of een machine is met het huidige overheidsbeleid nog steeds snel gemaakt.

De nieuwe machines moeten worden bediend, wat vaak alleen is weggelegd voor hoger opgeleide werknemers. Bij hen zal de productiviteit toenemen, maar vermoedelijk ook de werkdruk en stress terwijl andere mensen naar huis worden gestuurd (over solidariteit gesproken). Ik pleit dus voor eerlijke (ongesubsidieerde) machines en banen. En geen banen voor Melkertmeisjes!

Let the battle begin!

 

Op 21 februari 1875 werd Jeanne-Louise Calment in Arles (Frankrijk) geboren. Ze kwam uit een rijke familie en heeft nooit hoeven werken. Ze leidde een kalm leven en kon al haar tijd besteden aan haar hobby’s: tennis, fietsen, zwemmen, rolschaatsen, piano en opera. Ze speelde een rol in een korte promotiefilm over het leven van haar plaatsgenoot, Vincent van Gogh. Ze heeft haar hele leven in Arles gewoond. Ze trouwde op 21-jarige leeftijd met haar achterneef Fernand Calment, die in 1942 overleed na bedorven kersen te hebben gegeten. Samen kregen ze één dochter Yvonne. Yvonne overleed op 37-jarige leeftijd. De zoon van Yvonne, Frédéric overleed in 1963 bij een verkeersongeluk. Hierna had Jeanne-Louise geen erfgenamen meer en was er werk aan de winkel voor de plaatselijke notaris.

Boeiend hoor ik u zeggen. Inderdaad, niets spannends.

De notarisdeal

Na het overlijden van haar kleinzoon sloot Jeanne-Louise in 1965 op 90 jarige leeftijd een lijfrentecontract met de plaatselijke notaris André-François Raffray (48 jaar). De notaris kocht haar appartement. Als tegenprestatie was deze notaris verplicht om haar nog tot haar overlijden maandelijks 2.500 Franse francs te betalen.
Gezien haar hoge leeftijd leek dit aanvankelijk een geweldig mooie deal voor de notaris. Maar naarmate de jaren vorderden heeft dit contract de notaris behoorlijk opgebroken. Hij stierf zelfs eerder dan Jeanne-Louise en had tot zijn dood in 1995 inmiddels tot tweemaal de werkelijke waarde van het appartement aan haar betaald! Na zijn dood moest de weduwe van de notaris de betalingen voortzetten.

Jeanne-Louise dronk tot op hoge leeftijd regelmatig port en at een kilo chocolade per week. Tot vijf jaar voor haar dood heeft ze gerookt. Oud worden zat in de familiegenen; haar moeder werd 86 jaar, haar vader 94 en haar oudere broer François 97. Uiteindelijk overleed Jeanne-Louise in 1997 op ruim 122-jarige leeftijd. Niet alleen was ze de oudste mens ooit, ze heeft met 9 jaar en bijna 6 maanden ook de langste tijd de titel “oudste nog levende mens” gedragen.

President Jacques Chirac noemde haar eens “de grootmoeder van iedereen in Frankrijk”.

Lang zal ze leven!

Het is duidelijk dat ik als financieel adviseur rekening moet houden met alle levensrisico’s, zoals: arbeidsongeschiktheid, echtscheiding, werkloosheid en vroegtijdig overlijden. Maar waar ik terdege ook rekening mee moet houden is gek genoeg ook het risico dat mensen veel langer kunnen leven dan verwacht. Jeanne-Louise is daarvan het sprekende voorbeeld. Het heeft de notaris de financiële das omgedaan.

De levensverwachting zal de komende jaren verder toenemen. Voor generaties die nu worden geboren zal het bereiken van een leeftijd van honderd jaar niet uitzonderlijk meer zijn!

 

Met verbazing heb ik gekeken naar de Zembla-uitzending over de afdeling Data analytics bij de belastingdienst.

Het is de innovatieve afdeling (de “broedkamer”) waar “superslimme” mensen sinds 2012 bezig zijn met het analyseren van persoons- en belastinggegevens. Daardoor moeten fraudeurs eenvoudiger te pakken zijn zonder dat eerlijke burgers worden lastig gevallen. Niemand lijkt precies te weten waar ze mee bezig zijn, wie er met de gegevens werken en of ze wel echt successen boeken.

Vriendjespolitiek

Het idee is natuurlijk prima, maar de wijze waarop Cyprian Smits, “The Chief “ van dit project over zijn Broedkamer praat in een computermagazine is verbazingwekkend.
Verontrustend is daarbij dat het project wordt gerealiseerd met ingehuurde consultants van een commercieel bedrijf (Accenture). Dit bedrijf lijkt de opdracht op een bedenkelijke wijze te hebben gekregen.
Daarmee heeft dit bedrijf toegang gekregen tot een jackpot van belastinggegevens van alle particulieren en bedrijven in Nederland. Niemand kan vertellen wat zij hiermee doen en gedaan hebben. Maar het bedrijf geeft zelf aan alleen maar betrouwbare medewerkers te hebben die geen gekke dingen doen. Dat moeten we dan maar gewoon geloven. Accenture heeft een prestatiebonus ontvangen die niemand kan onderbouwen met concrete cijfers. Als politici de broedkamer bezoeken vraagt de leiding van de belastingdienst aan zijn medewerkers een mooi en rooskleurig beeld te geven en zo nodig te liegen over de successen.

Meneer Smits is door hetzelfde Accenture uitgeroepen tot “innovator of the year”, ofwel vernieuwer van het jaar. De juryvoorzitter bij Accenture is Hans Blokpoel (indertijd de Algemeen Directeur van de belastingdienst zelf!). Dit nieuws zal bij de lezers ongetwijfeld het gevoel opwekken dat we te maken hebben met, grove belangenverstrengeling, vriendjespolitiek, onzorgvuldigheid en misleiding.

Bedrijf zonder concurrentie

“The Chief” praat in het genoemde artikel over de belastingdienst als een vijfhonderd jarig databedrijf dat geen concurrentie kent maar door zijn toedoen de laatste jaren toch heel erg innovatief is geworden.
Hij is er trots op dat hij met gemak superslimme jonge wiskundigen, natuur- en sterrenkundigen en econometristen werft omdat ze met “coole data” mogen werken. Het lukt hem deze mensen zonder bijzondere beloningen te werven. Deze slimme mensen geven (volgens hem) aan elkaar door dat de belastingdienst een interessante werkgever is. Ze komen in teams waar ze soortgelijken tegenkomen welke hij vervolgens alle vrijheid geeft in de belastingdata.
Hij heeft geen hulp van anderen nodig om deze talenten te werven. Hij heeft namelijk veel geleerd uit het boek: “Leidinggeven aan mensen die het niet doen voor de poen”. Dat boek ga ik zeker ook eens lezen! Meneer heeft zelf de naam “broedkamer” bedacht waar hij van mededeelt dat deze benaming intussen “viral” is gegaan. Hij omschrijft de kamer glimlachend als ruimtes waar je kunt “prutsen en pielen”.

Alle regels en procedures die gelden voor een gemiddeld accountantskantoor op het gebied van onafhankelijkheid, integriteit, voorkoming van gegevensverlies lijken niet te gelden voor “The Chief” en zijn kompanen. Hij lijkt verheven boven alle partijen.
Tot slot een opmerking: Spreek je moerstaal!

Kijk op NPO uitzending gemist!

 

Wat 65 jaar geleden is begonnen aan de Broekweg in Lisse, in de huiskamer van Gerard Kromhout, is op 1 maart 2016 uitgegroeid tot ons huidige kantoor met 21 medewerkers.

Gerard Kromhout was ooit in dienst als administrateur van de Hobaho. Vanuit zijn achterkamer is hij in 1951 begonnen met het verzorgen van de financiële administraties en belastingaangiften van bloembollenkwekers en- handelaren.
Zijn zoon Wim Kromhout heeft dat kantoor samen met broer Harry indertijd voorgezet. Wim voor de administraties en broer Harry deed de verzekeringen. Wim kwam op leeftijd en is in 1986 een samenwerking aangegaan met (de inmiddels gepensioneerde) Peter Kinkel uit Nieuw Vennep. Toen is ook ons huidige bedrijfslogo ontstaan, de helm van Griekse god Mercurius, god van de handel, reizigers en winst. Dat had Peter meegenomen van het kantoor van zijn vader in Nieuw Vennep. De samenwerking heeft helaas niet lang geduurd door een fatale ziekte van Wim. Ook broer Harry overleed kort daarna.

Zelf ben ik in 1991 in dienst getreden bij Kromhout en ben na zes jaar partner geworden van Kromhout. Ja ja, inmiddels is dit jaar 25 jaar geleden! In 1994 zijn we verhuisd van de Ruyterstraat naar ons huidige pand in de Kanaalstraat aan de Ringvaart. Een pand met een prachtige ligging en goed bereikbaar vanuit de hele streek.

Modern

Begin 2000 was het internet in opkomst. Er kwam een computer met inbelverbinding bij ons op kantoor. Alles ging daarna steeds sneller. Inmiddels werkt iedereen bij Kromhout vrijwel volledig digitaal met programma’s in “the cloud”. Ook ons klantenbestand is verder gegroeid en heel gevarieerd. Ondernemers uit alle branches en particulieren die een goed advies nodig hebben weten ons inmiddels allemaal wel te vinden. Dat maakt ons werk extra boeiend. We hebben daarbij een no-nonsens mentaliteit. Kortom: niet l….. maar poetsen!

320 jaar

Een laag personeelsverloop is altijd kenmerkend voor Kromhout. Onze medewerkers hebben samen inmiddels een respectabele 320 jaar werkervaring bij Kromhout! Daar plukken onze klanten de vruchten van. Ze houden voortdurend de voor hen vertrouwde gezichten en kunnen hun verhaal makkelijk kwijt.

Kennis van zaken en oog voor de mens

We zijn steeds met onze tijd meegegaan met een focus op de toekomst. Want wij blijven graag jong, fris en dynamisch. Ook op deze respectabele leeftijd! Onze bedrijfskleur veranderde in maart 2016 daarom van goudgerijpt geel naar lentefris groen, Mercurius is gebleven! Die houden we er graag bij!

In alle beslissingen en keuzes van onze klanten spelen zakelijke en privé-elementen een rol. Het draait daarbij voor ons om slechts één doel: dat onze klanten de juiste financiële keuzes blijven maken. Zij staan daarbij voorop (ook op onze website), waarmee we willen benadrukken dat wij daarvoor willen en blijven staan: Met kennis van zaken en oog voor de mens.

Mooie toekomst

Samen met Registeraccountant Robin Bos leid ik inmiddels ons kantoor. We hebben een mooie toekomst voor de boeg met een geweldig en deskundig team.
Ik zou zeggen: kom het zelf ervaren!

 

Goed personeel is de basis voor de succesvolle groei van een onderneming. Natuurlijk is het daarbij belangrijk om goede arbeidsvoorwaarden te hebben, deze schriftelijk vast te leggen en tijdig het salaris te betalen. Maar er komt veel meer bij kijken. Het eindigt niet na de sollicitatieprocedure. Dan begint het pas! Er zal voortdurend aandacht en ruimte moeten zijn voor persoonlijke ontwikkeling. Als er problemen zijn is het ook belangrijk dit allemaal goed te communiceren en adequaat vast te leggen.

Vakantie- en verlofperiodes, ze vergen een goede planning. Terloops wordt vakantie vaak tijdens het werk even aangevraagd en voordat je het weet lopen zaken hierdoor vast. Of medewerkers krijgen de kans niet om het verlof tijdig te bespreken of weten niet met wie. Er kan onduidelijkheid zijn over te declareren zakelijke kilometers. Hoe hoog zijn gemaakte studiekosten? Wat moet daarvan bij ontslag worden terugbetaald? Moet een extra gesprek worden gehouden met een regelmatig zieke medewerker? Hoe groot is het verzuim trouwens geweest de laatste tijd? Wanneer kan ik nog in de proeftijd een matig functionerende medewerker ontslaan?

Pijnlijk als een medewerker zelf een ondernemer eraan moet herinneren dat zijn salaris eigenlijk niet juist is, zijn of haar verjaardag of dienstjubileum door alle drukte wordt vergeten! Of op de verkeerde dag felicitaties worden gegeven! Allemaal pijnlijk en vaak moeilijk herstelbaar, maar o zo belangrijk!

Het is duidelijk, er komt veel bij kijken om dit allemaal in goede banen te leiden en te zorgen dat mensen zich gewaardeerd en van belang voelen. Als hier genoeg aandacht voor is dan zal dit bijdragen aan een positievere werksfeer, minder personeelsverloop, betere prestaties en een grotere betrokkenheid van en motivatie bij medewerkers Dat komt het imago van de onderneming ten goede en daarmee het succes.

Er komt echter héél véél bij kijken om dat te realiseren. De Joden en Arabieren zijn het op dit punt al eeuwenlang eens. Niet voor niets verwensen zij iemand weinig goeds met de uitdrukking: “ik wens je veel personeel toe”!

Maar niets van dit alles hoeft het geval te zijn voor ondernemers die klant zijn bij Kromhout. Wij bieden alle faciliteiten om tijdig en adequaat op al deze zaken in te spelen. Zo kunnen medewerkers via een app op hun smartphone hun salarisstrook en jaaropgaaf inzien en hun verlof tijdig aanvragen. Ze worden meer zelfredzaam. De werkgever heeft een totaaloverzicht van de vakantieplanning en kan de aanvraag daarmee beter goedkeuren of afwijzen. Er worden vroegtijdig signalen gegeven bij een verjaardag, personeelsjubileum, automatische meldingen van de opzeggingsdata van tijdelijke contracten en verplicht te ondernemen stappen binnen een re-integratieproces van zieke werknemers. Gemaakte afspraken in het functionerings- en beoordelingsgesprek worden vastgelegd en kunnen makkelijk worden teruggevonden. Deze gegevens zijn altijd en overal online beschikbaar.

Personeel wordt hiermee een bron van kracht en groei. Kromhout faciliteert ondernemers daar graag bij. Een hele zorg minder voor onze ondernemers! Er is voor ons geen enkele reden om iemand te verwensen met veel personeel!

 

Werknemers zonder vaste baan zijn fiscaal te beschouwen als “vluchteling”. Zij moeten de belastingdienst eerst bewijzen dat ze niet feitelijk in loondienst zijn bij hun opdrachtgever(s). Het is daarbij niet alleen van belang dat iemand meerdere opdrachtgevers heeft. Ook een werknemer kan namelijk meerdere baantjes hebben.

Uiteindelijk moet sprake zijn van zelfstandigheid ten opzichte van de opdrachtgevers. In de praktijk betreft het vaak de zelfstandige zonder personeel (in de volkmond: “zzp-er”). Heeft een zzp-er eenmaal het “ondernemersvisum” dan kan dit grote fiscale voordelen meebrengen.

Oude regels

Tot 1 mei 2016 noemde men dit ondernemersvisum een “verklaring arbeidsrelatie winst uit onderneming” (afgekort: VAR-WUO). Als een zzp-er die verklaring kon tonen aan zijn opdrachtgever dan kon die opdrachtgever ervan uitgaan dat hij te maken had met een echte fiscaal erkende ondernemer. De te verrichten werkzaamheden moesten wel overeenstemmen met de, in de verklaring, omschreven werkzaamheden.
De opdrachtgever maakte dan enkel een kopie van de originele VAR-WUO-verklaring en het indentiteitsbewijs (geen rijbewijs) van de zzp-er. Hij betaalde de factuur en hield geen loonheffing in. De opdrachtgever hoefde zich verder geen zorgen te maken. Als de zzp-er achteraf toch geen ondernemer bleek (omdat hij of zij het aanvraagformulier niet goed had ingevuld) dan was dit (in beginsel) het probleem van de zzp-er.

De belastingdienst vond het lastig om te controleren of zzp-ers niet eigenlijk in loondienst waren. Dat is de reden waarom vanaf 1 mei 2016 een nieuwe fiscale “vluchtelingenwet” is ingevoerd met de “Wet Deregulering beoordeling arbeidsrelaties”.

Nieuwe fiscale vluchtelingenwet

In de nieuwe wet wordt gewerkt met modelovereenkomsten welke zijn te downloaden van de site van de belastingdienst. Ook kunnen zelf opgestelde overeenkomsten ter goedkeuring worden voorgelegd aan de belastingdienst. Daarbij wordt de (inmiddels ook gepubliceerde) Handreiking DBA gehanteerd. In de handreiking blijken de volgende vier vragen van belang:
• is er een gezagsverhouding?
• moet de zzp-er de arbeid persoonlijk verrichten?
• wordt er loon betaald?
• is er een bijzondere regeling van toepassing?
Recent moesten er nog 1.200 van de 2.500 voorgelegde overeenkomsten worden beoordeeld door de belastingdienst. De wachttijd is inmiddels ongeveer 6 tot 8 weken.

Opdrachtgever moet beter gaan opletten

De nieuwe wet legt meer verantwoordelijkheid bij de opdrachtgever. De overeenkomst wordt door opdrachtgever en zzp-er samen ingevuld. Als beide partijen volgens de overeenkomst werken dan lopen zij allebei geen risico op naheffingsaanslagen of boetes.
Had een zzp-er voor 2014 of 2015 al een VAR? Dan blijft deze voorlopig geldig. De belastingdienst zal tot 1 mei 2017 enkel toezicht houden en nog niet optreden.

Had de zzp-er in 2015 geen VAR maar is hij of zij in 2016 wel actief? Dan moet er voor 2016 nog wel een VAR worden aangevraagd.
Opdrachtgevers die hun zaken niet op orde hebben kunnen vanaf 1 mei 2016 al met strengere controles te maken krijgen. Zij moeten kunnen aantonen dat zij nu al actief bezig zijn met de invoering van de nieuwe regels in hun werkwijzen en met individuele zzp-ers.

Beste staatssecretaris Eric Wiebes, dit is geen deregulering maar regulering!